Analiza stosunków narodowościowych, religijnych, kulturowych, a także politycznych w krajach Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej, zamieszkanych głównie przez Słowian, pokazuje w perspektywie historycznej ogromne zróżnicowanie ich wzajemnych relacji. Jest to z jednej strony stan spokoju społecznego, wzajemnej kooperacji i współpracy oraz zrozumienia, a z drugiej; czasowego lub permanentnego konfliktu. Dlaczego tak jest? Co powoduje tak odmienne reakcje w świecie słowiańskim? Jak zapobiegać powstającym sporom? W jaki sposób można przekształcić sytuacje konfl iktogenne we współdziałanie społeczeństw i wspólnot o odmiennych tradycjach kulturowych? Odpowiedź na tak postawione pytania wymaga uzyskania porównawczej wiedzy na temat inicjatyw na rzecz dialogu podejmowanego w poszczególnych krajach słowiańskich oraz skuteczności tych działań.
W zasięgu zainteresowania znalazła się słowiańska Europa Środkowo-Wschodnia i Południowo-Wschodnia. Szczególną uwagę badacze zwrócili na dialog Słowian z narodami niesłowiańskimi (Turkami, Albańczykami, Rumunami, Węgrami i innymi). Analizie poddane zostały nie tylko relacje między narodami słowiańskimi, ale również stosunki Słowian ze spadkobiercami odmiennych kręgów cywilizacyjno-kulturowych (fragment przedmowy)

Do druku swoje artykuły oddało 27 osób, a ich wydanie przygotowano w języku polskim i macedońskim, streszczenia - w języku angielskim. Całość tomu pomyślana została jako macedoński dyskurs niepodległościowy, dotyczący wielu aspektów: historii, kultury, języka, literatury i mediów. Do współpracy zaprosiliśmy specjalistów z różnych dziedzin nauki - historyków, politologów, językoznawców, slawistów, medioznawców z kraju i Macedonii. Książka ma charakter interdyscyplinarny, mówi o niepodległości Republiki Macedonii nie tylko przez pryzmat historii, lecz także rozwoju mediów, literatury, kultury i języka. Praca została wydana w ramach działalności Komisji Najnowszych Dziejów Słowian przy Międzynarodowym Komitecie

Niniejszy tom jest owocem pracy historyków i badaczy, których zadaniem była ocena przyczyn, przebiegu i skutków konfliktów między narodami słowiańskimi w XIX i XX wieku, w historiografii od 1945 roku do dzisiaj. Celem publikacji jest ukazanie dominujących interpretacji i analiz, na podstawie których budowane były i są stereotypy: narodu-sąsiada, narodu-wroga, narodu-przyjaciela. W zasięgu badań historyków znalazła się słowiańska Europa Środkowo-Wschodnia i Południowo-Wschodnia.Teksty zamieszczone w zbiorze zostały napisane przez specjalistów polskich, rosyjskich, ukraińskich, czeskich, chorwackich, bułgarskich i macedońskich